Strach i samotność stanowią parę. Boimy się samotności, gdyż nie kojarzy nam się dobrze. Samotność sprawia, że tracimy nadzieję na lepsze jutro, poddajemy się i zatracamy się w żalu i nostalgii. Przez to stajemy się zamknięci na to, co dobre.
Choroba duszy bywa groźniejsza od pozostałych chorób, dlatego starajmy się nie poddawać, stawiać sobie kolejne, nawet najmniejsze cele i sukcesywnie do nich dążyć, bo życie jest zbyt krótkie, by nam przeciekło przez palce.
Bardzo prawdziwe :)
OdpowiedzUsuń