BARANEK BENIO OPOWIADA HISTORIĘ KASK

Historię Kask poznaną na warsztatach oraz pochodzącą z literatury w humorystyczny sposób przedstawiła Justyna Szczepańska, która Benia wysłała na spotkanie z bocianem, bo tych nie brakuje w Kaskach i okolicach.

BENIO NA BOCIANIM GNIEŹDZIE

- „Gdzie jest mój dom?” – spytał sam siebie.

Wtedy błysk pojawił się na niebie.

Baranek podskoczył w górę.

Głową zawadził o chmurę.

Magia bursztynu wyrosła

i do Kask  go przeniosła.

Benio do gniazda zawitał

i bocianią rodzinę powitał.

Baranek w dół spojrzał i zbaraniał,

ale bocian z gniazda go nie wyganiał.

- „Co tu robisz, mały baranku?

Nie powinieneś być na śniadanku?”

- „Niestety stado zgubiłem,

bo kolorowym motylkiem się zachwyciłem…

Miły boćku, powiedz dokąd przybyłem,

Bo tego miejsca wcześniej nie odwiedziłem.”

- „Trafiłeś do Kask, miejscowości starej.

Może chciałbyś o niej posłuchać słów parę?”

- „Chętnie poznam historię twoją.”

- „A zatem rozpocznę opowieść moją.

Kaski od XIV w. historykom znane,

Przez Ziemowita IV Piotrowi Rpisce ofiarowane.

W XV w. książęta mazowieccy kościół ufundowali,

mieszkańcom Kask go podarowali.

Następnie obok niego szpital powstał,

każdy potrzebujący pomoc w nim dostał.

Mieszkańcy radowali się z powodu tego,

bo kto by się nie cieszył z prezentu takiego?

Przez lata szpital ludziom służył

I niejednemu choremu w cierpieniu ulżył.

W 1818 r. szkołę elementarną w Kaskach powołano,

Do użytku tutejszej dziatwy oddano.

Dzieci bardzo chętnie do niej chadzały,

Bo odpoczynek od pracy w polu miały.

Literki i cyfry tam poznawały

i dobrą zabawę przy tym miały.

A gdy do domu boso wracały,

Grząskimi drogami żwawo podążały.

W 1886 r. chłopi składki zebrali.

Wnet urząd gminy za nie zbudowali.

Później do Baranowa siedzibę przeniesiono,

Bo tam nowy budynek wzniesiono.

W 1921 r. Ochotnicza Straż Pożarna powstała

i do niejednego pożaru wyjechała.

Strażacy ludzi i ich dobytek ratowali.

Bardzo dzielnie innym pomagali.

Tak właśnie ta historia się zakończyła

I mam nadzieję, że cię zaciekawiła.”

- „Opowieść dała mi na to miejsce inne spojrzenie,

lecz nadal mam pewne zmartwienie.”

- „Mój drogi powiedz mi, o co chodzi,

przecież my też byliśmy kiedyś młodzi.

Nie wstydź się pytać, chętnie pomożemy

i pomocne skrzydło wyciągniemy.”