BARANEK BENIO W GOLACH

Trzecia wyprawa Benia nastąpiła dość szybko. Główny bohater bajki dla dzieci z gminy Baranów przeniósł się do Gól. Tam spotkał małego jeża, który stał się jego przewodnikiem po historii tej miejscowości. Autorka tego fragmentu jest Kinga Wasiota.

BENIO I JEŻ

"Gdzie jest mój dom?” – spytał sam siebie.

Wtedy błysk pojawił się na niebie.

Baranek podskoczył w górę.

Głową zawadził o chmurę.

Magia bursztynu wyrosła

i do Gól go przeniosła.

Bryka osamotniony baranek

w ciepły i słoneczny poranek.

Wnet spogląda w bok

i widzi na sobie jeża wzrok.

Jeż spojrzał na niego zdziwiony

i spytał nieco zaskoczony:

- „Jak możesz nie wiedzieć tego,

że w Golach jesteś, miły kolego?”

- „Gdzie jest ta miejscowość Gole?

Bo ja ze stadem na łące znaleźć się wolę.”

- „Usiądź i wysłuchaj mej opowieści.

Zawiera ona ciekawe treści.

W średniowieczu wieś Gole powstała,

lecz na początku mieszkańców niewielu miała.

Później właścicielem Michał Szymanowski był,

ład i porządek w Golach wprowadził.

Manufaktura cukiernicza tutaj powstała

i wszystkim dzieciom radość sprawiała.

Państwo Łubieńscy właścicielami fabryki byli

i mieszkańcom pracę zapewnili.

W 1900 r. o otwarciu szkoły pomyślano,

a w 1904 r. ten plan wykonano.

Jan Brzeziński taki pomysł miał,

od państwa Piotrowskich ziemię otrzymał.

W czasie I wojny wojsko w szkole mieszkało,

lecz wcale o nią nie dbało.

Wreszcie budynek szkoły odzyskano

i dzieciom w spokoju uczyć się dano.

W naszej miejscowości uprawiano zboże często

i siano je tam bardzo gęsto.

Taką uprawę folwarkiem nazywano

i bardzo dobrze się na gospodarce znano.

Ostatni właściciele Golami dobrze się zajmowali,

Adam i Zofia Hirszman się nazywali.

I tutaj kończę opowieść moją,

muszę jeszcze odwiedzić przyjaciółkę swoją.”

- „Jeżyku kochany, bardzo Ci dziękuję

i za tę opowieść serdecznie miłuję,

lecz na mnie też już nadchodzi czas.

Muszę iść dalej w tamten ciemny las.”

I tak po pożegnaniu z jeżem,

baranek pobiegł, uśmiechając się szczerze.

Opowieść o Golach bardzo mu się podobała,

a za opowieść jeżowi należy się pochwała.