"SŁODKI SMAK MARZEŃ" PROLOG

Czasem wystarczy kilka zdań, żeby książka nas zainteresowała. Mam nadzieję, że właśnie tak się stanie w przypadku "Słodkiego smaku marzeń", dlatego dzisiaj podrzucam Wam do przeczytania Prolog. 

PROLOG

Tłum faluje obok mnie, miarowo podrygując w rytm najnowszego hitu Sarsy. Słyszę dźwięki znanej mi melodii i otulam się nimi. Jest przyjemnie, ale nie mam ochoty dołączyć do ciepłego głosu wokalistki. Drink przede mną skutecznie skupia na sobie moją uwagę. To dla niego tu przyszłam bez makijażu i w dżinsach. Nie, nie jestem alkoholiczką. Po prostu dużo pracuję i potrzebuję relaksu.

Zapach alkoholu miesza się z zapachem spoconych ciał. Ci wszyscy ludzie, podobnie jak ja, oczekują dobrej zabawy i chwili zapomnienia o tym, co czeka ich na zewnątrz. Tam wszyscy wkładamy maski i odgrywamy role poważnych, odpowiedzialnych i zdyscyplinowanych pracowników, dla których największą wartością jest firma.

Odwracam wzrok w stronę barmana. Nie pamiętam, który to już raz tego wieczora. Nie muszę mówić, czego mi potrzeba. Bez słowa podaje mi kolejnego drinka i uśmiecha się łagodnie, jakby znał wszystkie dręczące mnie myśli. Ideał faceta. Nie pyta. Nie marudzi. Po prostu jest. Tylko dlaczego odchodzi do innej? Kolejna smętna klientka, która siedzi na wysokim krześle, skinieniem dłoni przywoła go do siebie. Znowu jestem sama wśród tłumu. Zanurzam usta w alkoholu. Czuję, że ciepło rozlewa się po moim wnętrzu. Przymykam powieki, by dać oczom chwilę wytchnienia po całym dniu wpatrywania się w ekran monitora. Głowa mimowolnie wędruje na ramię i osuwa się w dół, aż ląduje na barze. Nie jestem pijana! Potrzebuję chwili dla siebie. Potrzebuję oddechu.

Wydaje mi się, że czyjeś ciepłe dłonie troskliwie mnie obejmują. Uśmiecham się, choć nie otwieram oczu. Słyszę głośne rozmowy, ale nie skupiam się na słowach. Sunę powoli, podtrzymywana przez kogoś. Z wirujących w głowie myśli przebija się tylko jedna. Jestem spokojna. Muszę jedynie pozwolić, by ktoś się o mnie zatroszczył.

Jutro znowu będę silna, ale teraz…