Choć powieść Izabeli Krasińskiej pt. Narcyz miała premierę w lutym, to dopiero teraz mogłam ją przeczytać i przyznam, że nie pomyliłam się, zakładając, iż to nie będzie lektura z tych łatwych, lekkich i przyjemnych.
Główna bohaterka, Antonina nie ma łatwego życia, pięknego domu, kochających rodziców i oszałamiającej urody. Od najmłodszych lat ma pod górkę i nikogo, kto by chciał jej pomóc. Z czasem uczy się samodzielności, ale brak wsparcia najbliższych przyczynia się do tego, że Tosia staje się łatwym celem szaleńca pozbawionego empatii i zdrowego rozsądku.
Iza na kartach powieści krok po kroku odsłania prawdziwe oblicze głównych bohaterów odtrąconych przez najbliższych. W obydwu przypadkach ma to ogromny wpływ na ich psychikę i sposób traktowania drugiego człowieka.
Powieść Izabeli Krasińskiej pt.: Narcyz w mojej subiektywnej ocenie:
Autorka stworzyła do bólu prawdziwą i przejmującą opowieść o samotności, odrzuceniu i łatwowierności, jednocześnie obnażając mechanizmy manipulacji, jakich używa ktoś, dla kogo drugi człowiek to jedynie pionek w grze.
Powieść polecam Czytelnikom, którzy lubią czytać książki z przesłaniem, skłaniające do refleksji i większej czujności wobec otaczającego nas świata.
Komentarze
Prześlij komentarz
Drogi Czytelniku, dziękuję za odwiedziny. Będzie mi miło, jeśli po swojej wizycie pozostawisz tu kilka życzliwych dla mnie słów :)