SIÓDMY FRAGMENT PREMIEROWEJ POWIEŚCI PT.: "ODROCZONE NADZIEJE"

Aldona jak każdy człowiek pragnęła miłości, nawet jeśli nie był to najlepszy czas na budowanie związku. Nie miała wygórowanych oczekiwań jedynie: zrozumienie. Jak się okazało to wcale nie było mało...

FRAGMENT VII

www.odroczone.nadzieje.blog

SZANSA?

Podobno nie można dwukrotnie wejść do tej samej rzeki. Logika podpowiada, że rzeczywiście. Bez względu na okoliczności, czas i miejsce, za każdym razem będzie inaczej i nie jesteśmy w stanie tego zmienić. Odgrzewając obiad, nie łudzimy się, że będzie smakował tak samo, jak wczoraj. Faktem jest jednak, że czasem bywa jeszcze lepszy niż uprzednio, ale to już kwestia gustu. Zawsze jednak istnieje niebezpieczeństwo, że może się przypalić i co wtedy?

Zastanawiam się nad tym, czy każdy człowiek zasługuje na drugą szansę. W pierwszej chwili chce mi się krzyczeć, że naturalnie tak, w końcu to takie chrześcijańskie. Od małego powtarza nam się, że w życiu należy przebaczać, bo tylko wtedy można zasłużyć na przebaczenie innych. I tu dostrzegam istotę rzeczy: coś za coś! Kiedy przebaczamy, czujemy się bardziej wartościowi, mamy o sobie wyższe mniemanie. Tylko na jak długo to wystarczy? Do kolejnego razu, gdy ktoś wykorzysta naszą otwartość, a może należy powiedzieć - łatwowierność, naiwność i głupotę.

Egoizm to słowo nacechowane negatywnie, od którego stroniłam. Zawsze obawiałam się tego, co powiedzą o mnie ludzie, jeśli zamiast myśleć o innych najpierw zadbam o siebie. Łudziłam się, że ktoś to doceni, ale nikomu nie chce się doszukiwać w innym człowieku jego dobrych cech. Łatwiej wytknąć mu to, co zrobił nie tak. W takich chwilach ważny jest pancerz, który powinniśmy sobie umieć stworzyć. To nasza gwarancja spokoju i izolacji od negatywnych uczuć i opinii, na które jesteśmy narażeni każdego dnia.

Dzisiaj wiem, jak bardzo byłam bezradna wobec życia i ile przez to straciłam...

Mam jednak nadzieję, że uda mi się uchylić drzwi do Krainy Szczęścia...

2 kwietnia 2015 r.